Ons Eiland 3

OE3-1-korfbal-in-speeltuin

Korfbal tussen schapen en sloten

Korfballen op het schapenweitje met Ons Eiland: hoeveel buurtbewoners hebben dat niet gedaan? Vanuit de speeltuinvereniging Ons Eiland werd begin 1947 een korfbalvereniging opgericht met dezelfde naam. Rik Hasselbach schreef in 2010 een boek over de geschiedenis van KZ Leiden, de vereniging die in 1992 ontstond uit een fusie van Ons Eiland met Zuiderkwartier (dat jaar fuseerde KZ Leiden met Danaïden) [link Korfbal]. Daarin staan de nodige verhalen over de beginjaren van de korfbalvereniging Ons Eiland.

Rik Hasselbach: “Het was een typische buurtaangelegenheid in die tijd. Zo woonden in de Oosterstraat bestuursleden Sander Broers [secretaris]en Piet Pompe en de familie Van de Meeberg als korfballeveranciers. Gep Rietkerk [penningmeester]woonde in de Tasmanstraat en de leren ballen met veter werden ter reparatie aangeboden aan de heer Van Staden in de Heemskerkstraat. Vanzelfsprekend werden de wedstrijden in de speeltuin in de Kortenaerstraat gespeeld en werd later in de wijk uitgeweken naar het veldje aan de Tasmanstraat. Een enkele keer kwam er een speler of speelster van buiten het eiland […]. Ook de trainers woonden in de Zeeheldenbuurt. De heren Brouwer en Verbiest namen de taak op zich om als oefenmeester te fungeren.”

OE3-1-korfbal-in-speeltuin
Ook in de speeltuin zelf speelt de jeugd nog lang korfbal

Medeoprichter Sander Broers was de zoon van de voorzitter van de speeltuinvereniging: “Het was allemaal heel primitief. We droegen witte overhemden en rolden de mouwen op. Daarnaast droegen we rode korte broeken of rokken. De kleuren waren overgenomen van de speeltuin.”

Men kleedde zich in het begin om bij de families Hooidonk en Rietkerk in de Tasmanstraat. Vandaar ging men naar het veld. Gep Rietkerk: “We moesten eerst de schapen en koeien wegleiden en vervolgens het veld keutelvrij maken. Het veld was omsloten door vier sloten, dus moest je niet te hard gooien anders lag de bal in het water. Het kwam ook wel eens voor dat een speler zijn vaart niet kon minderen en in de sloot terechtkwam.” De heer Verbiest zorgde voor een houten kleedhok en een haspel voor de lijnen. Rietkerk: “De lijnen van ons velden bestonden uit doorgesneden brandweerslangen.”

OE3-2-Korfbal-schapenwei
Een twaalftal van korfbalvereniging Ons Eiland staat klaar voor de wedstrijd op het schapenveldje (KZ Danaïden)

De korfbalvereniging Ons Eiland was een groot succes, ook sportief. Al snel steeg men door naar de hoogste klasse van de Christelijke Korfbalbond (CKB). Men verhuisde na een paar jaar naar een veld bij de De Sitterlaan. Maar daarheen moest men iedere keer vanuit de speeltuin de palen aanslepen met een handwagen en Ons Eiland keerde weer terug naar het schapenweitje. Kort na het tienjarig bestaan vertrok de vereniging definitief uit de buurt, al bleef de band nog lang hecht. Ons Eiland ging spelen op de nieuw aangelegde velden in Zuid-West, eerst bij de Montgomerylaan, later aan de Brahmslaan (KZ Danaïden speelt weer aan de Montgomerylaan).

(uit: C. Smit, Ons Eiland. Geschiedenis van de Waard en de Zeeheldenbuurt (Leiden 2012), met enige toevoegingen. De citaten komen uit het boek van Rik Hasselbach over KZ Leiden)