Al bij de planning van de aanleg van de Merenwijk, halverwege de jaren zestig, is er sprake van een speeltuin. Eind jaren zeventig is die er nog steeds niet. Vooral de bewoners van de sociale woningbouw in de Slaaghwijk vinden dat er te weinig speelgelegenheid is.

Het zogeheten Slaaghbuurtoverleg agendeert die kwestie op het overleg met de gemeente. Ze wint advies in bij de NUSO. Vanaf 1979 wordt over de speelvoorzieningen in de Slaaghwijk gesproken met gemeente en woningbouwverenigingen. Wethouder Tesselaar lijkt te voelen voor een ‘gesloten’ speeltuin, beheerd door een vereniging of door de LBS. Uit een enquête onder bewoners blijkt dat een ruimte meerderheid voor een echte, ‘gesloten’ speeltuin is, naast allerlei kleine openbare speelvoorzieningen in de wijk.

Dat leidt op 30 september 1982 tot de oprichting van speeltuinvereniging Merendroom. Een klein jaar later stelt de gemeente geld beschikbaar voor een speeltuin: op 11 februari 1984 wordt de Merendroom op het Valkenpad feestelijk geopend. Opvallend genoeg gebeurt dat in het nabij gelegen buurthuis Op Eigen Wieken.

Een eigen clubhuis heeft de Merendroom namelijk niet. Pogingen om daarvoor middelen in te zamelen mislukken. De fut is er dan bij de initiatiefnemers uit. Wanneer in 1992 een nieuw bestuur wordt gevormd, pakt dat met nieuw élan de draad weer op. In 1998 wordt een clubhuis geopend, al is dat van zeer bescheiden omvang. Kort daarna krijgt de Merendroom (eindelijk) meer speeltoestellen. In 2004 komt er zelfs een midgetgolfbaan bij.

Dat alles is hoog nodig. Heel veel kinderen uit deze wijk komen er ondertussen spelen. Dat is best belangrijk in de Slaaghwijk, een wijk met veel gezinnen met een niet-westerse achtergrond én een wijk die vaak als probleemwijk wordt weggezet. Jantje Beton/LOS-voorzitter Ensberg vertelt bij de jubileumviering van de LBS in 2022 hoe belangrijk de speeltuin voor hem als Antilliaans jochie is geweest [link Herinneringen – Ensberg]. De Merendroom ziet dat zij duidelijk een opvoedende taak heeft voor de jeugd in de buurt.

Er spelen in de Merendroom kinderen tot een jaar of tien, al is de doelgroep op zich tot twaalf. Voor kinderen jonger dan vier jaar geldt dat er wel een ouder moet meekomen. Ook scholen in de buurt komen met hun leerlingen naar de speeltuin. Met oudere kinderen – tieners en jongeren – wil Merendroom zeker wel iets. Er zijn plannen om met welzijnsorganisatie SOL iets voor die doelgroep op te zetten in een aangrenzend pand.

In het ‘clubhuis’ is daarvoor geen plaats. Het is eigenlijk veel te klein – er is bovendien veel achterstallig onderhoud. Verhuur, voor veel speeltuinen een belangrijke inkomstenbron, is daardoor niet mogelijk. Maar behalve het gebruikelijke winkeltje – in dit geval uitgebreid met een frituur – is er toch plaats voor enkele andere activiteiten. Er is huiswerkbegeleiding, zowel voor volwassenen als voor kinderen. Er zijn een paar keer per week creatieve activiteiten, aansluitend op school. De Speel-o-theek in de speeltuin heeft het echter niet gered.

De begeleiding is grotendeels in handen van MBO-stagiaires, overigens vaak moeders uit de buurt. Veel vrijwilligers (en bestuursleden) heeft de Merendroom momenteel helaas niet.

Merendroom ziet mogelijkheden meer te kunnen doen voor de jeugd in de wijk door de krachten te bundelen met andere organisaties in de buurt, met name de brede school en het buurthuis. De speeltuin heeft eigenlijk altijd meegedaan met activiteiten in de wijk, al is men wel kritisch op de communicatie met het buurthuis in het verleden. De speeltuin wil graag haar clubhuis opknappen (en het liefst vergroten). Zo heeft de Merendroom nog steeds de nodige ambities richting de jeugd in de Slaaghwijk.

Voor meer informatie over Merendroom: Klik hier…